Pokrzywa - jak wykorzystać jej dobroczynne działanie?

W ostatnim poście wspomniałem o dobroczynnych właściwościach pokrzywy.

Teraz opiszę kilka sposobów jej wykorzystania.

Zacznę od najprzyjemniejszego. :)

Chłostanie pokrzywą.
Pokrzywą chłoszcze się części ciała zaatakowane reumatyzmem, ischiasem (rwą kulszową), zapaleniem korzonków, artretyzmem.
Oczywiście wiąże się to z bólem (trochę parzy), ale ustępuje po natarciu skóry oliwą (w to wierzę na słowo czytane, sam nie sprawdzałem).

Rozcieńczony sok z pokrzywy można wykorzystać do płukania ust przy dolegliwościach gardła, czy przy aftach.

Sok z pokrzywy (po opłukaniu przegotowaną wodą i np. zmieleniu w maszynce do mięsa) wymieszać w stosunku 1:4 z miodem, wlać do słoików z zakrętkami. W tej postaci można go przechowywać nawet dwa lata.
Podawać profilaktycznie dzieciom przez całą zimę dwa razy dziennie po jednej łyżeczce, dorosłym po łyżce.

Z posiekanych liści pokrzywy zmieszanych ze spirytusem w stosunku 1:3 otrzymujemy macerat, którym można smarować(raz w tygodniu) skórę głowy w celu eliminacji łupieżu, wzmocnieniu włosów, przeciw ich wypadaniu.

W celach kosmetyki włosów można je płukać wywarem z gotowanych łodyg pokrzywy.

Pokrzywa - zdrowie w zasięgu ręki

Pokrzywa

Chwast nielubiany przez każdego, kto się nią poparzy.
Chwast, który rośnie wszędzie - w grodzie, przy drodze, na polach.

Ale...

Od wieków znane są właściwości lecznicze i wzmacniające pokrzywy.
Przecież Hipokrates nie mógł się mylić!

Liście pokrzywy zawierają flawonoidy, karotenoidy, fitosterole, garbniki, chlorofil, serotonina, histamina, acetylocholina, kwasy organiczne (krzemowy, masłowy, octowy, glikolowy i glicerowy), witaminy A, B2, C, E, K, sole mineralne (wapń, fosfor, magnez, mangan, żelaz, potas i krzem) oraz enzymy i hormony roślinne.

W korzeniach pokrzywy znajdują się śluzy, woski, kwasy organiczne, lecytyny, fitosterole, sole mineralne i rozpuszczalna krzemionka.

I co Wy na to?
Chwast mega zdrowotny.

Pokrzywa oczyszcza organizm ze złogów kwasu moczowego, zwęża naczynia krwionośne, hamuje krwawienie, odprowadza złogi żółciowe z dróg przewodów żółciowych, poprawa pracę wątroby i dzięki temu odtruwa organizm, wzmacnia żołądek, zmniejsza nadmierną potliwość. 

Pokrzywa ma działanie przeciwbiegunkowe, przeciwinfekcyjne, przeciwanemiczne, przeciwkrwotoczne.

Pokrzywa poprawia ogólną przemianę materii, pobudza wytwarzanie enzymów trzustkowych i zwiększa produkcję czerwonych krwinek i hemoglobiny.

Stosowana wewnętrznie pokrzywa jest środkiem wspomagającym w leczeniu różnego rodzaju krwawień, anemii, krzywicy, ogólnego osłabienia, ran oparzeniowych, zapalenia skóry, dolegliwości związanych z okresem klimakterium, z gośćcowym zapaleniem stawów, pęcherza, nerek, kamicy wątroby, żółtaczki, wrzodów żołądka, stanów przedcukrzycowych, biegunki, wzdęcia, nieżytu śluzowo-błoniastego jelit.

Zewnętrznie pokrzywa zaleca się stosować przy łojotoku skóry głowy i łupieżu, nadżerkach (aftach), w infekcji jamy ustnej, grzybicy skóry, śluzówek, guzów, narośli i nowotworów.

Do suszenia pokrzywę zbiera się od maja do września, w dni pogodne. Suszyć należy ją w cieniu, w miejscach pozbawionych wilgoci.

Po zwiędnięciu pokrzywa nie parzy.

Sok otrzymuje się głównie z młodych, świeżych, ulistnionych pędów, zbieranych już w kwietniu i maju.

Młode pokrzywy można dodawać do zup, sałatek, surówek.